Książka nie jest podręcznikiem, ani poradnikiem dla dorosłych jak wychowywać swoje dzieci. Sławomir Janecki sam mówi o niej: „To takie 101 prostych sposobów na to, by szczęśliwie przeżywać swoje życie.”

Kiedyś powiedział sobie: "Ktoś, kto odgadnie skąd bierze się energia u dzieci i jak ją przenieść na dorosłych, otrzyma nagrodę Nobla". Później zaczął po prostu obserwować dzieciaki. Okazało się, że można wiele się od nich nauczyć. Dorośli są ciągle przekonani, że dzieci i ryby głosu nie mają i że to oni je wszystkiego uczą. Tymczasem to dzieciaki mogą nas wiele nauczyć, jeśli tylko otworzymy się i odważymy się na zmianę ról.

Autor sam ma czwórkę dzieci,

czyli ma też doskonałe pole do tego typu obserwacji. Co takiego wydarzyło się, że jako dorośli z trudem potrafimy skupić się dłużej na jednej rzeczy zastanawiając się czy nie można by robić czegoś lepszego lub czy nie umyka nam coś ważnego gdzieś indziej. Nie żyjemy naszym życiem, które bardzo szybko mija. Zadowalamy się jakimiś pozorami, kolejnymi gadżetami do zdobycia, wpędzając się w błędne koło. Przez zbyt szybkie tempo tracimy poczucie wyjątkowości naszego życia.

Czy wiemy i pamiętamy jeszcze czym są szacunek, miłość, szczerość, autentyczność? Zatraciliśmy podstawowe filary, na których opiera się człowieczeństwo. Żyjemy w ciągłym pędzie, stresie, pośpiechu i napięciu. Wpadliśmy w błędne koło wygodnego życia i staliśmy się zakładnikami rutyny i świętego spokoju. Gdzieś po drodze zabawę i spontaniczną kreatywność zastąpiło myślenie analityczne i logika. Wraz z obowiązkami i byciem odpowiedzialnym dorosłym utraciliśmy zdolność aktywnego czerpania radości z rzeczy dostępnych na wyciągnięcie ręki. Dążymy do „stosowności” oraz dojrzałości i płacimy za to wysoką cenę. Kiedy dorastamy zapominamy jak piękny i radosny może być świat widziany z perspektywy dziecka.

"101 rzeczy..." czyli codziennie nowa przygoda

A przecież można traktować każdy dzień jak nową przygodę i okazję do życia, poznawania i bycia szczęśliwym. Możemy cieszyć się każdym kolejnym dniem i szukać przyjemności w małych rzeczach.

Nie chodzi o to, by zdziecinnieć, rzucić pracę i beztrosko bawić się na łące. Odpowiedzialność nie musi być pozbawiona ekscytacji, zabawy, radości... Dorosłość nie musi nas ograniczać. Nie można być wiecznie szczęśliwym, ale można mieć szczęśliwe życie. I koniecznie należy przeczytać "101 rzeczy..."